بررسی و تحلیل تاثیر نوع تفکیک زمین بر سیما و منظر شهری در بافت های دارای تیپومورفولوژی متفاوت؛ نمونه موردی: شهر شیراز

سطح قابل توجهی از تغییر و تحولات فکری و فرهنگی جامعه از طریق زوال زیبایی در سیما و منظر شهری و محیط پیرامون برانگیخته شده است. که در این میان سیمای دو بعدی شهر که همان نماهای ساختمانی می باشد، از دو دیدگاه متخصصان و علائق مردم مورد توجه قرار می گیرد. بنابراین سیما و منظر غیر مرتبط با تاریخ و بوم یک شهر، آن را به محیطی عام و بی هویت تبدیل می کند. از این رو رویکردهای زیبایی شناسانه در طراحی منظر شهری توجهات بسیاری از متخصصین را به عنوان یک دیدگاه جهانی در طراحی شهری به خود جلب نموده است. از سوی دیگر با ظهور بافت های جدیدی همچون بافت مجتمع های آپارتمانی و خانه های ویلایی، در کنار بافت های قدیمی و همچنین عدم وجود قوانین و مقررات مناسب و یکسان، از مرحله تفکیک زمین آن ها تا سیمای دو بعدی نهایی، منظر شهری را دچار مشکل کرده، تا در نهایت به سیما و منظر شهری نامناسب و بدون هارمونی، کمپوزسیون، تقارن و... به همچنین عدم سنخیت با تاریخ و هویت شهر برساند. عدم ایجاد قوانین مدون برای طراحی بافت های شهری، معضلی است که گریبان گیر شهرهای ایران شده است، که با سر بر آوردن نماهای گوناگون و ناهمگن با مصالح وارداتی در کنار بافت هایی همچون بافت تاریخی،آشفتگی و هرج و مرج در سیما و منظر شهری را به اوج خود می رساند. پایان نامه ی حاضر با هدف بررسی و تحلیل تاُثیر نوع تفکیک زمین بر سیما و منظر شهری در بافت های دارای تیپومورفولوژی متفاوت در شهر شیراز، به منظور ارتقاء کیفی مصادیق، از طریق تدوین معیارهای زیبایی شناختی و برنامه ریزی های شهری در سیما و منظر شهری، تنظیم گشته است. پرسش های اصلی که در این پایان نامه مطرح می شوند به بررسی این موضوعات می پردازند که اولا اصول و روش های تفکیک زمین چگونه بر سیما و منظر شهری در بافت های متفاوت تاثیر می گذارند، ثانیا چگونه ضوابط و مقررات تفکیک اراضی در تغییر سیما و منظر شهری اثر گذار بوده است و ثالثا الگوهای تفکیک زمین با توجه به تیپومورفولوژی متفاوت، چگونه بر سیما و منظر شهری تاثیر می گذارند. در همین راستا اهداف پایان نامه ی حاضر، در مرحله نخست تاُثیر انواع تفکیک زمین بر کیفیت بصری سیمای شهر و در مرحله دوم به مقررات و ضوابط مربوط به انواع تفکیک زمین های شهری و اثر آن بر مطلوبیت سیما و منظر شهر و در نهایت به مقایسه تطبیقی گونه های مختلف بافت شهری شکل گرفته بر اساس نوع تفکیک بر مطلوبیت منظر و سیمای شهری می پردازد. برای نیل به این مهم روش تحقیق تحلیلی- تطبیقی استفاده شده است که در سیر فرآیند کل به جزء به معرفی روش های مناسب برای حصول به اهداف موردنظر می پردازد. در طی بررسی های صورت گرفته، این نتایج حاصل شد که برای ایجاد محیط های دارای سیما و منظر شهری با هویت، استفاده از اصول ومعیارهای طراحی زیبایی شناسانه و تدوین قوانین و مقررات تفکیک مناسب به خوبی به ارتقای کیفیت محیط به لحاظ زیبایی شناختی، روانی و مهم تر از همه بهبود وضعیت سیما و منظر شهری کمک می کند.